Betül Altınsoy’un Değerli Yazar Fatma Yavuz İle Söyleşisi

Fatma Hanım, öncelikle hoş geldiniz. Bu güzel röportaj için şimdiden teşekkür ederim. Dilersiniz sorularımıza geçelim.  

Fatma YAVUZ kimdir? 

Adım Fatma Yavuz. Nereye ait olduğumu bende bilmiyorum. Tek bildiğim iyi bir gezgin olduğumdur. Uğradığım her şehirde güzel dostlar edindiğimdir. Doğum tarihim; Gül mevsimi. Tam da güller açıyormuş, her taraf mis gibi gül kokuyormuş. Nasıl doğduğuma gelince. Klasik leylekler getirdi hikayesinden farklı benimkisi. Göçmenler giderken beni bir ağacın altında bırakmışlar, annemde alıp getirmiş. Açık adresimi en iyi otobüs firmaları bilir. Dairem pencere kenarı 1 nolu koltuk. Sanırım bir masalcıya yakışır bir tanıtım olmuş.

Okumayı en beğendiğiniz tür hangisidir? 

Yazı buldum mu affetmem okurum, ne türden olursa olsun. Sıkıcı bulduklarımda var elbette ama içinde beni cezbedecek bir cümle mutlaka vardır. Sayfaları karıştırır ilgimi çeken yerden okumaya yeniden başlarım.

Yazmaya olan sevginiz nasıl ortaya çıktı? Bu ilginizi, sevginizi, merakınızı nasıl fark ettiniz? 

Bunu tam olarak hatırlamıyorum ama hayal etmekle başladı galiba. Henüz okula bile gitmediğim zamanda içimdeki benle sürekli konuşurdum. Okuma yazma öğrendikten sonra bunları kâğıda dökmeyi başardım.

Yazmış olduğunuz bir eserin yazılma öyküsünü bizimle paylaşır mısınız? 

Kayıp Kuş mesela. Yeğenim okul açılınca bakmadığı kuşunu bana bıraktı. Eh bende o zamanlar çalışıyordum ve eve yorgun dönüyordum. Zavallı kuş benden ilgi bekliyor, ben yorgun, bitkin kendime hayrım yok. O kuşa öylesine acıyordum ki; boynunu büktüğü bir anında ağladığımı hatırlıyorum. Bende yazdım kayıp kuşun hikayesini.

Eserlerinizde kişiler ve olaylar tamamen kurgu mudur yoksa gerçek hayattan esinlenmeler var mıdır? 

Kurgu olanlarda var  elbette.. Ama ikisini de bir arada götürüyorum. Mesela Vicdan Tüneli adlı romanı mı okuyan kendinden bir şeyler buluyor ve beni arıyorlar  “aa benim hayatımı yazmışsın,”  “ay vallahi komşumuz var Kadriye abla sanki onun hayatını okudum”  diye yorumlar alıyorum. Bunlar güzel şeyler tabii.

Hiç unutamadığınız bir anınızı anlatır mısınız?

Ah anılar… Hiç unutulur mu? Hele çocukluk anıları hep dip diridir hafızalarımızda. Hele birde yaramaz bir çocuksanız hayatınız hatıralarla doludur. Ama ben oğlumla olan bir anımı anlatmak istiyorum. Oğlum çok yaramazdı, bende sürekli onu göz hapsinde tutmak zorundaydım. Bir gün bana civcivlerin nasıl çıktığını sordu. Bende ona tüm aşamaları anlattım. O odasına çekilince ben de rahat bir nefes alıp başka işlerime daldım. Uzun bir süre odasından çıkmadı..”Hayır civcivler senin anlattığın gibi çıkmıyormuş, ben tam iki saattir yumurtaları ısıtıyorum ama civciv çıkmıyor” diye bağırdı. Odasına girdim aman Allah’ım bir koli yumurtanın üzerine oturmuş odanın halini tahmin edemezsiniz. Sadece güldüm. Ben şimdi böyle kibarca güldüğümü söylüyorum ama gerisini oğlumdan duymak gerek. O arkadaşlarına hiç de böyle anlatmıyor. Kıyametleri koparmışım falan.

Diğer yazarlarla buluşma, sohbet etme imkânınız oluyor mu? Katıldığınız etkinlikler nelerdir? 

Diğer yazar arkadaşlarla fiziksel buluşmam olduğunu pek söyleyemem ama telefonla görüşüp fikir alışverişinde bulunduğumuz oluyor tabi.

Vakit ayırdığınız için teşekkür eder, çalışmalarınızda kolaylıklar dilerim.  

Ben teşekkür ederim. Çalışmalarınızda kolaylıklar dilerim.