Yiğit Emir Ahi’nin Şair Sabri Ceyhan ile Söyleşisi

Öncelikle kendinizden bahseder misiniz?

1964 yılının sonbaharında Afyonkarahisar’ ın şirin bir ilçesinde dünyaya geldim. İlk, orta ve lise tahsilimi doğduğum ilçede yaptım ve Meslek Lisesinden mezun olduktan sonra Askerlik görevimi Ankara’ da tamamladım. 90’ lı yıllarda memuriyet hayatım başladı, çeşitli illerde görevimi tamamladıktan sonra 2012 yılında emekli oldum. Memuriyet sırasında üniversite eğitimimi de tamamlamış oldum. Emekli olduktan sonra yazmaya çokça zaman ayırma fırsatım oldu ve pek çok antolojide, dergilerde, gruplarda şiirlerim yayımlandı. 2017 yılında “Sahipsiz Düşler” isimli bir şiir kitabı çıkardım ve yeni çıkacak kitabımın çalışmaları da devam etmektedir…

Şiire olan merakınız ne zaman başladı? İlk şiirinizi ne zaman yazdınız ve kimin etkisi oldu?

Edebiyata gençlik çağlarımdan beri meraklıydım ancak o zamanın şartlarına göre hayatın koşuşturması içinde ancak kitap okumakla yetindim ve ciddi anlamda edebiyatla uğraşacak zaman yaratamadım. Yıllar ilerleyip belki de biriktirdiğim pek çok duygu ve duyumsamanın da iyice olgunlaşmasıyla mesleğin son yıllarında değerli bir arkadaşın tavsiyesi üzerine yazmaya zaman ayırmaya başladım. O gün bugündür de yazıyorum.

Hatırladığınız şiir anınız nedir?

Bütün şiirlerin elbette anıları ve çıkış noktaları vardır. Yaşadıklarınızdan, çevrenizdekilerin yaşamlarından, toplumsal olaylardan etkilenirsiniz ve dizeler dökülüverir. Ancak sadece şöyle bir olay üstüne şu şiiri yazdım diyemem çünkü şiirlerimde gerçek hislerimden kırıntılar olduğu gibi kurgu ve hayal gücümün esintileri de vardır.

Edebiyat türleri arasında şiirin yeri konusunda ne düşünüyorsunuz?

Edebiyat çok geniş bir kavram ve şiirin elbette yeri apayrı, şiir olmazsa olmazıdır edebiyatın. Şiirde düz yazının aksine çok açık olmadan, ses ve şiir sanatının özelliklerini kullanarak, duygu ve düşüncelerinizi okurlara ulaştırabilirsiniz. Şair herkesin hissettiğini hissedip, söze dökemediği şeyleri onlara sunar. Bu sebeple de şiirleri okuyan insanlar kendilerinden bir şeyler bulurlar hep şiirlerde ve o şiirler artık yazandan çıkıp okurun olur. Uzun, uzun yazılar unutulmaya mahkûmken iki dizede kocaman bir ders verebilirsiniz insanlara ve elbette akılda kalırsınız…

Kendi yazdığınız şiirler arasında en sevdiğim şiirim diyebileceğiniz bir şiiriniz var mı?

Şiirler yazan kişinin aynasındır insan kendisini seviyorsa elbette bütün şiirlerini sever ancak daha değer gördükleri vardır elbette.

5 yıl içinde ulaşmak istediğiniz hedefleriniz nelerdir?

Şiir konusunda bir iddiam olmadı şimdiye kadar, hobi olarak yazmayı sürdürdüm ve sürdürüyorum, kendimi de şair olarak isimlendiremem buna ancak okurlar karar verip, layık görebilir. Amacım her gün bir adım ileriye giderek daha sanatlı ve kalıcı şiirler yazabilmek. Bir adet şiir kitabım var, ikincisinin de hazırlıklarını tamamlayarak okurlara sunmak istiyorum yakın zamanda. 

Sizin örnek aldığınız şairler var mı?

Elbette şiiri sevmeme Orhan Veli Kanık’ ın “Anlatamıyorum“ isimli şiiri sebep olmuştur, Cemal Süreya, Özdemir Asaf, Cahit Sıtkı Tarancı, Ahmet Haşim, Sezai Karakoç, Abdürrahim Karakoç, Necip Fazıl Kısakürek, Nazım Hikmet, Turgut Uyar ve daha nice üstatları sayabilirim ve ayırt etmeden bütün şairlerin şiirlerini okurum.

Değerli vaktinizi bizimle paylaştığınız için teşekkür ederiz. Sevgiyle kalın…

Rica ederim değer görüp bana da yer verdiğiniz için ben teşekkür ederim