Yiğit Emir Ahi’nin Değerli Yazar Sabire Kayhaoğlu Kaya ile Söyleşisi

Sabire Hanım, size klasik bir sorum olacak belki ama biz okurlarınız olarak Sabire Hanım’ı biraz daha tanımak istesek sizin bize kendinizi tanıtacağınız, tanımlayabileceğiniz bir mottonuz var mıdır?

Sabire KAHYAOĞLU KAYA kimdir?

Merhaba Sevgili Yiğit Emir AHİ Bey öncelikle bu nazik söyleşi davetiniz için çok teşekkür ederim.

Öğrenim ve mesleki hayatım birçok farklı şehirlerde geçti. İlk, orta ve lise eğitim hayatım babamın görevi nedeniyle birçok farklı şehirde devam etti. Üniversiteyi Ankara’da okudum. Hacettepe Üniversitesinden mezunum.  Ben yirmi sekiz yıl boyunca çeşitli kademelerde çalışmış üç yıl önce emekliye ayrılmış bir öğretmenim. Öğretmenlik mesleğini çok severek yaptım. Daha da devam edebilirdim ama artık biraz kendime dönmek, kendime zaman ayırmak istedim sanırım. Kendimle ilgili hep ertelediğim, yıllar için de biriken şiir çalışmalarıma, sevdiğim ne varsa hepsine çok daha zaman ayırmak istedim. Çoğunu tüm dünyayı etkisi altına alan pandemi nedeniyle yine bir süre ertelemek zorunda kalsam da bu zaman diliminde özelikle şiirlerime oldukça yoğunlaşma imkânı buldum. Gençlik yıllarında yazdığım şiirlerimden oluşan ilk kitabım “Yitik Sevdanın Çiçekleri Papatya ve Güle” ile başlayan bu yolculuk çok güzel bir şekilde devam ediyor. Şu an basılı üç şiir kitabım, derlemesi bana ait iki derleme ve bir öykü kitabım var ve 2.öykü kitabının hazırlıkları içindeyim. Bunun yanında otuz beşin üzerinde derleme kitap ve dergilerde yer aldım, almaya da devam ediyorum.

Ben çocuk yaştan itibaren yazıyorum ama gün yüzüne çıkması biraz zaman aldı diyelim, birçok şiirim var henüz paylaşılmamış ve hala yazmaya devam ediyorum, sanırım ömrüm yettiğince de yazacağım.

Benim için hayat basit, sakin ve içten yaşanmalı. Etrafımda çok insan olmasından ziya de az ve öz olanını tercih ederim ve güzel bir aile ve tek bir gerçek dost, binlerce kalabalığa bedeldir.

Evliyim ve iki genç annesiyim. Onlar benim hayatımın en güzel çiçek bahçesi…

Yazmak nasıl bir duygu? Yazmaya kaç yaşlarınızda başladınız?

Okuma yazmayı öğrendiğim zamanlara denk geliyor yazmakla aramdaki güçlü bağ. Yazmak benim için inanılmaz keyif verir çocukluğumdan bu yana… Günlük tutarak yazmaya başladım, çok küçüktüm, belki yazdıklarımın adının “günlük” olduğunu bile bilmiyordum. Aslında” günlük” dediğimiz şey biz değil miydik zaten? Duygularımız, hissettiklerimiz, söyleyemediklerimiz, paylaştıklarımız, paylaşamadıklarımız… Özgürlüktü yazmak benim için. Yazdıkça kendimi keşfettim, yüreğimin sesinin farkına vardım. İyi hissettiğimde, kötü hissettiğimde, korktuğumda, endişelendiğimde, her duygumda yazdım. Yazdıklarım rehberim oldu sonralarında…

Size göre hayatın amacı ne olmalıdır?

Bu kısa ama kısa olduğu kadar değerli hayatı, sevdiklerimle tadında yasayabilmek ve yaşatabilmek. Hepimizin sonu aynı “Ölüyoruz”, bu gerçeği unutmadan,” insanları renklerine, dillerine, dinlerine göre ayırmadan insanca, sevgi dolu, değer yargılarına saygılı ve hoşgörülü yaşamak” olmalı bence hayatın anlamı.

Şu an için güncel yazarlardan kimi takip ediyorsunuz ve hangi eserini okuyorsunuz? Beğendikleriniz nelerdir?

O kadar çoklar ki, bazı kitapları ikinci, üçüncü kez okurum.… Kitap okumayı çok sevsem de en çok roman, öykü, kişisel gelişim kitapları ama en çokta şiir kitaplarını severim. Türk edebiyatının şairlerine hayranlığım çok büyüktür. Başta Nazım Hikmet, Cemal Süreya, Orhan Veli, Özdemir Asaf, Cahit Sıtkı Tarancı, Attila İlhan, Turgut Uyar, Sabahattin Ali, Ataol Behramoğlu, Tomris Uyar olmak üzere birçok kıymeti şairlerimiz ve yazarlarımız yüreğimde yer edinmiştir.

Sizce yazmanın en güzel ve en zor tarafları nelerdir?

Yazmanın en güzel yanı değil yanları var benim için, iç sesine satırlarda can vermek, özgürleşmek, kendini keşfetmek… Bir kuş olup yüreklere dokunabilmek…

Yazmanın zor olabilecek yanı okuyucuya geçmesini istediğiniz duyguyu, doğru kelime ve cümlelerle aktarabilmek.

Ülke olarak çok az okuyoruz, yazılmış her kitap okunmayı, anlaşılmayı hak eder. Yazmaya gönül verenler, bu yola kalbini koyanlar, yazdıklarını paylaşmak istediğinde gerek basım gerekse satış konusunda sıkıntılarla karşılaşabiliyorlar, ancak zor olmayan yolda ne öğrenebilir ki insan. Önemli olan bu zorlukları aşabilme gücü…

Peki imza günlerinizde sizi mutlu eden birkaç anınızı bizimle paylaşmak ister misiniz? Okuyucularınızın gösterdiği ilgi sizde ne gibi etkiler bırakıyor? Nasıl bir duygu?

Birçok imza gününe davet almama rağmen koşullarımın uygun olmaması nedeniyle katılım sağlayamadım ancak geçtiğimiz bahar döneminde bir kitap fuarına katıldım ve çok güzel anlar, anılar biriktirdim. Özellikle genç ve çocuklardan oldukça ilgi gördüm. Çocuklar özellikle annelerine hediye etmek için imzalı kitap aldılar. Öğretmen olmamın etkisiyle de sanırım aramızda oldukça güzel enerjilerin oluşmasına neden oldu.

Son olarak yeni nesil şair ve yazarlara tavsiyeleriniz var mı?

Bir eğitimci, iki genç annesi, bir yazar ve de bir okur olarak, yeni nesil yazar ve şairlerle gurur duyuyorum. Bilindiği üzere, ülkemizde kitap okuma oranı oldukça düşük, buna karşın cesaretleri, inançları, yetenekleri, hayalleri, idealleri ve emekleriyle var olmaya çalışıyorlar. Karşılarına çıkan hiçbir güçlükten yılıp yollarından dönmesinler…

Güzel ve keyifli bir sohbetti. Son olarak eklemek istediğiniz bir şey, takipçilerinize vermek istediğiniz bir mesaj var mı?

Benim içinde oldukça keyifli ve güzel bir sohbetti. Kitaplarımı alıp okuyan tüm güzel gönüllü dostlara teşekkür ederim.

Vakit ayırdığınız için teşekkür eder, çalışmalarınızda kolaylıklar dilerim.