Mehmet ÇOBAN

Bugünkü yazının konusunu düşünürken ilk önce Bozüyük’te olan o güzel Koray Avcı konserinin kulak zarımızı yırtmak için uğraşan ses ekibine ve 23.30’da aklımızı alan o havai fişeklerin saatini düzenleyene bir şey söyleyeyim dedim. Sonra “Boş ver, eş dost linç eder”...

30 Ağustos Zafer Bayramı olmasaydı ne olurdu biliyor musunuz? Muhtemelen hâlâ birilerinin ayak seslerine “efendim geliyorlar” diye kulak kabartan, kendi vatanında misafir muamelesi gören, ezik bir topluluk olurduk. Türk milleti olmaktan değil, “bir milletin gölgesi” olmaktan bahsederdik. 30 Ağustos Zaferi...

Bu satırları yazarken yüreğim yanıyor. Çünkü Gazze’de çocuklar ölürken biz hâlâ sadece market raflarına bakarak “şunu almayalım, bunu almayalım” demekle yetiniyoruz. Evet, boykot bir duruştur, ama tek başına yeter mi? Çocukların üzerine yağan bombaları durdurabilir mi? Bizim töremizde, bizim inancımızda...

Son günlerde bana gelen mesajlar, polislerde bıyık meselesi üzerine. İnternetten araştırınca gördüm ki 2018 de Emniyet, 81 ile bir yazı göndermiş: Üniformalı polisler, yazılı izin alarak bıyık bırakabilecekmiş. Kâğıt üzerinde böyle ama sahada pek uygulanmıyor. Varsayalım ki uygulandı… İşte orada...

Bilecik’in küçük prensesi Aydem Emine Dürük için başlayan umut yolculuğu, 18 ayda mucizeye dönüştü. SMA hastalığıyla mücadele eden Aydem bebek için 25 Kasım 2023’te yasal olarak başlatılan yardım kampanyası, gönüllülerin seferberliğiyle sadece bir bağış hareketi olmaktan çıkıp koca bir dayanışma...

Bu tarih ve saat, sadece takvimde bir zaman dilimi değil, milyonlarca insanın hayatını ikiye bölen bir milat. Kulakları sağır eden bir gürültüyle ve göz gözü görmeyen bir toz bulutuyla başlayan o an, 7.4 büyüklüğünde bir kabusun başlangıcıydı. Ne bir film...